progymnasmata

  Usûl ile Makam                 Zevâl Makamında…             Bazen gölgesine ses beklenir.   Hayvan, korkularına gövde arayan zamanlardan gelmiştir. İnsan, korkmasa hayvan kemiğine üfleyecektir.   Ses aralıklarında sıkışmış hayaletler var; etini bekleyen buhur ifadesine simya arayan.   Kâlbine yabancı ritimlerden razı olmayan ilk canlı: insan.   Kâlbinden atamadıklarını dinlemeye başladığı zamanlardan seslenir: ifade üryan.   Kemik tozu, doğanların nefsinde üflenmiştir.     “Uzun zamandır şuna inanıyorum. İnsanın dayanabileceği gürültü miktarı ile zihinsel yetileri arasında bir ters orantı vardır. Kapıyı eliyle yavaşça kapatmak yerine gürültüyle çarpan bir insan yalnızca terbiyesiz değil; aynı zamanda bayağı ve dar görüşlüdür. ”   Elmasa varan paragraflarına eli varsın diye, kömüre varasıya kemiklerini yakan...